Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Duo Reges: constructio interrete. Quae duo sunt, unum facit. Restatis igitur vos; Neutrum vero, inquit ille. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sit enim idem caecus, debilis. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Negare non possum. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Quis hoc dicit?
In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -,
numquam beatus;

Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa
nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate
minora dicere.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.

Zenonem roges;: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Haeret in salebra.: Quippe: habes enim a rhetoribus;
Bork: Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Istic sum, inquit.: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Efficiens dici potest.: Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Explanetur igitur.: Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.

Ut id aliis narrare gestiant? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Urgent tamen et nihil remittunt. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.